Lieve lezer,

Intussen is het alweer februari, de derde om precies te zijn. Aanstaande woensdag mag ik 37 kaarsjes uitblazen, 37 jaar hier op deze mooie aarde. Ik ben heel dankbaar dat ik in goede gezondheid ben en lieve mensen om me heen heb. Mijn leven is zeker niet altijd makkelijk (van wie wel haha), maar ik leer steeds beter het goede overal in te zien en in vertrouwen te leven. En daar ben ik heel dankbaar voor. Uiteindelijk gaat het allemaal om dankbaarheid en tevredenheid in het leven. Het is heel natuurlijk dat af en toe niet te voelen en wat tijd in je hoofd door te brengen als je jezelf er maar weer uit kunt halen en weer naar je mooie en wijze hart kunt gaan. 

Ik merk dat ik (door steeds meer spiritueel te groeien) steeds puurder ben afgestemd en als dingen anders lopen dan ik in mijn hoofd had het lastig is om snel te schakelen. Dit is ook echt iets wat ik bij mijn zoon zie. In deze maatschappij worden er dingen van ons verwacht zoals snel schakelen en flexibel zijn. Bij kinderen is echter duidelijk te zien dat dit niet altijd mogelijk is. Van de puurheid van kinderen kunnen we zoveel leren. Vanochtend werd ik niet zo lekker wakker. Ik kon me in bed niet meer ontspannen en ben er heel vroeg uitgegaan terwijl ik me had voorgenomen het hele weekend lekker uit te slapen en echt goed tot rust te komen. Ik kan dan zo balen en het kost me een paar uur om weer echt ontspannen te zijn. Is dit dan verkeerd? Ik denk het niet. Ik denk dat we vaak teveel van ons zelf verwachten en dat alles in de maatschappij zo ontzettend snel gaat en 'moet' gaan. Het is bijna niet bij te benen, zeker niet als gevoelig mens met veel gedachten en sterke gevoelens en emoties. Op het moment dat we weer wat meer kunnen vertragen geeft dit zoveel kalmte en rust, uit die overlevingsmodus. Wat brengt het hoge tempo en die overlevingsmodus ons nu eigenlijk echt? Zoveel mensen kampen met burn-out, depressie en allerlei andere zaken. Ik verlang in ieder geval naar minder en langzamer. 

Gelukkig heb ik al zoveel meer rust in mijn leven dan voorheen en nog loop ik mezelf soms voorbij. Geef ik teveel van mezelf en mijn energie weg. Ik blijf hier bewust mee bezig en blijf kijken naar waar ik dingen anders in kan delen om nog meer rust te krijgen. En ook daar geef ik mezelf weer de tijd voor om dit proces (leren niet teveel te geven) zijn natuurlijke verloop te laten gaan. Het heeft tijd nodig want dit zit zo ingebakken door een combinatie van mijn persoonlijkheid en mijn opvoeding. Ik ben me er heel bewust van dat ik alleen iets te geven heb aan mijn omgeving als ik heel goed voor mezelf zorg. Op het moment dat ik het even moeilijk (door vermoeidheid) heb bekijk ik dingen vanuit zielsperspectief, dat geeft altijd kalmte en vertrouwen. Wanneer ik dan weer vanuit mijn hoofd in mijn hart kom voel ik me gedragen en veilig. En weet ik dat alles goed is precies zoals het is. Dat dingen komen en gaan op hun eigen moment, ook het proces van meer vertragen. En dat je niet alles hoeft te weten of te controleren. Op aarde hoeven we niet alles te begrijpen en daartoe zijn we ook niet in staat. Ik zei het al in een van mijn eerdere blogs: 'you don't have to understand life, you just have to live it'. 

Ik heb een mooie orakel set met elfen kaarten en trok zo'n mooie kaart afgelopen maandag en gisteren ook weer. Soms trek ik even een kaart als ik me onrustig of moe voel. Maandag trok ik een kaart met de prachtige boodschap: geloof in magie. 'Open je ogen en zie de magie van de natuur om je heen. Kinderen zien overal magie in, dat is voor hen natuurlijk. Als je het gevoel hebt dat je vastzit in een situatie, stem je dan af op je innerlijke kind en zie de wereld weer door de ogen van een kind'.  En zo is het. We leven in zo'n prachtige wereld, als we ernaar kijken hoe alles in elkaar zit. Wat ik vooral zo mooi aan deze set vind is dat het oplossingen en inspiratie geeft voor alledaagse situaties en vragen en dat het heel erg is geïnspireerd op de natuur. Als enorme natuurliefhebber geeft dit me ook weer hoop en vertrouwen. Ik lees nog steeds het boek van Miriam Lancewood: mijn leven in de wildernis en ook dit boek inspireert me enorm. Lezen over de natuur is altijd goed  en ik word er zo blij van. De natuur is het enige wat het denken niet bedacht heeft. 

Ook al heb ik een voorkeur voor het voorjaar en de zomer, elk seizoen heeft iets moois. En ook al wonen we straks misschien weer in een huis, ik ben super dankbaar dat ik zo lang midden in de natuur mag wonen. Ik heb me ook voorgenomen om niet meer zo bezig te zijn met wat er straks gaat komen. De mentale loop van what's next te stoppen en gewoon te zijn met wat er is. Natuurlijk kan dat niet altijd, in een leven met kinderen en werk heb je nu eenmaal dingen te plannen. Maar in ieder geval zoveel mogelijk te genieten van het hier en nu. Het is heel bevrijdend om te kunnen houden van dat wat er is. De enige reden waarom ik in mijn achterhoofd met een huis bezig ben is omdat mijn zoon dit graag wil. Zelf verlang ik niet perse naar comfort, luxe en gemak. Juist door het meer loslaten van deze zaken ben ik de afgelopen jaren enorm gegroeid. We zien wel wat er gaat gebeuren, wie weet waar het leven ons brengt en wat het universum voor ons in petto heeft. Voor nu laat ik het los en voel me heel tevreden op de camping. Kan ik zeggen: ik heb genoeg. Ik ben genoeg. Ik bezit genoeg. Ik heb genoeg gedaan. Ik heb genoeg gegeven. 

In de Kristallen Happinez van vorig jaar vond ik super mooie affirmaties bij elk chakra die ik op een groot vel heb geschreven en in mijn caravan heb opgehangen. Ik vind het de laatste tijd heel leuk om wat meer te tekenen en creatief bezig te zijn. De affirmaties sluiten ook weer mooi aan op de Nusta Karpay inwijdingen waarvan ik op dinsdag 13 februari de laatste zal ontvangen. 

De affirmaties zijn als volgt:

Ik ben veilig en geaard
Ik vertrouw op mijn gevoel
Ik bepaal mijn eigen richting
Ik leef vanuit liefde
Ik laat mezelf horen
Ik volg mijn intuïtie
Ik ben een met het universum

Het was weer zeer ontspannend om een blog te schrijven. Voor mij is schrijven een enorme uitlaatklep. Ik hoop dat jij ook iets hebt waar je echt helemaal je ei in kwijt kunt en waar je heel blij van wordt. Want als ik iets wens is dat iedereen gelukkig is. Ja, ik heb fouten gemaakt in mijn leven, ik heb mensen gekwetst. Probeerde soms anderen te domineren, sturen en zelfs te manipuleren om tegemoet te komen aan onvervulde behoeftes uit mijn kindertijd. Door steeds meer te helen en me veilig en gegrond te voelen kan ik er volledig zijn voor mezelf, me vanuit liefde verbinden met anderen en andere mensen echt hun geluk gunnen. Als we ons gegrond en veilig voelen, staan we open om liefde te geven, ontvangen en te zijn.

Heel veel liefs!