Het hoogste potentieel ligt in het niet-weten – daar waar vertrouwen de basis is en actie de weg vrijmaakt

Dit blog is bedoeld om ons persoonlijke verhaal met u te delen. We zouden het ontzettend waarderen als u met ons mee wilt denken en ons wilt helpen onze intenties en vertrouwen nog verder te versterken.

Als u zich daartoe geroepen voelt, zou het voor ons heel waardevol zijn als u ons verhaal wilt delen binnen uw eigen netwerk, privé en/of op LinkedIn. Wij willen graag vanuit vertrouwen communiceren en hopen dat ons verhaal op een liefdevolle en begripvolle manier wordt ontvangen. Daarom vragen we u vriendelijk om ons met een open hart te benaderen.

Wantrouwende vragen zullen we met alle respect laten rusten, omdat we onze aandacht willen richten op positieve energie en verbinding. Wij koesteren onze dromen en visie en blijven trouw aan datgene wat voor ons van waarde is. Opmerkingen zoals "bepaalde dingen die jullie voorspiegelen zijn luxeproblemen" brengen ons niet van ons pad, want voor ons zijn deze doelen belangrijk en betekenisvol.

Ruim een maand geleden verschenen Peter Ludzenieks en ik in De Telegraaf met een artikel over de huidige woningnood en ons persoonlijke verhaal over het zoeken naar een thuis. In die periode bevonden we ons in een heel andere situatie—een andere energie. Ons verhaal kwam destijds misschien wat wanhopig over, omdat het werd ingegeven door angst.

Die angst kwam voort uit de onzekerheid: de angst dat we onze kinderen geen veilige plek zouden kunnen bieden, dat we mogelijk stabiliteit zouden verliezen. Misschien kunt u zich voorstellen hoe het voelt om je kinderen die veiligheid te willen geven, maar dat niet te kunnen waarborgen. Hoewel het echte fundament altijd in jezelf zit, kan een warm en liefdevol huis een wereld van verschil maken—het is een plek waar iedereen zich beschermd en geborgen kan voelen.

Gelukkig zijn we nu in een ander vaarwater terechtgekomen, en daar zijn we dankbaar voor. De angst heeft plaatsgemaakt voor vertrouwen—vertrouwen dat er, op wat voor manier dan ook, een fijn en veilig thuis voor ons zal ontstaan. Ik beschouw mezelf niet als heel visueel ingesteld, ik voel vooral de energie van ons toekomstige huis. Die energie straalt warmte, liefde en rust uit, en dat geeft me hoop.

Voor onze kinderen voel ik het als een plek waar ze zich veilig en vrij voelen, waar ze zich kunnen terugtrekken om op te laden. Waar ze kunnen spelen, heerlijk lezen, knutselen en tekenen. Voor nu blijft het nog een droom voor ons, maar ik ben er zeker van dat deze droom binnenkort werkelijkheid wordt.

Dat er voor ons beiden een fijne baan komt waarin we onze passie, creativiteit en intelligentie kwijt kunnen, en waar we ook ons inlevingsvermogen in andere mensen kunnen gebruiken. Beiden zijn we behoorlijk introvert en hebben we de behoefte om niet de hele dag ‘aan’ te staan, omdat we ons dan 's avonds volledig overweldigd voelen. Gelukkig zijn er genoeg banen waarin een goede balans mogelijk is tussen onder de mensen zijn en tijd voor onszelf hebben. Tot nu toe is dat nog niet op ons pad gekomen, maar ook hier hebben we vertrouwen in dat het niet lang meer zal duren.

We blijven hopen op een aanbod via via. Dit zou een tijdelijke oplossing zijn, maar vanuit daar zien we vanzelf hoe het verder gaat. Een officiële oplossing via de reguliere weg blijft een mogelijkheid, maar de overheidssystemen werken traag. Particulier huren is voor ons geen optie vanwege de hoge kosten.

Dit is ons verhaal over hoe wij vertrouwen vonden in tijden van onzekerheid en chaos. Wij hopen dat ons verhaal anderen inspireert om trouw te blijven aan zichzelf, hun dromen en hun visie. Er komt een moment waarop je te vaak hebt toegegeven, jezelf te vaak hebt aangepast en geprobeerd hebt te voldoen aan hoe anderen vinden dat je dingen zou moeten aanpakken. Op dat punt lukt het simpelweg niet meer. Voor ons is trouw blijven aan onszelf de enige weg.

Nog even praktisch: we zoeken een woning zo dicht mogelijk bij Zoetermeer, maar maximaal 25 kilometer vanaf het centrum van Hoofddorp.

Dank u voor het lezen, meedenken, meevoelen en uw interesse in ons verhaal.

Liefs Selma